«Και μεθ’ ημέρας έξ παραλαμβάνει Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην». Έτερος δε μετά οκτώ φησίν, ούκ εναντιούμενος τούτω, αλλά και σφόδρα συνάδων. Ο μεν γαρ και αυτήν την ημέραν κάθ’ ήν εφθέγξατο, κακείνην καθ’ ήν ανήγαγεν, είπεν˙ ο δε τας μεταξύ τούτων μόνον. Συ δε μοι σκόπει πως ο Ματθαίος φιλοσοφεί, ούκ αποκρυπτόμενος τους εαυτού προτιμηθέντας. Τούτο δε και Ιωάννης πολλαχού ποιεί, τα εξαίρετα του Πέτρου εγκώμια μετά πολλής αναγράφων της αληθείας. Βασκανίας γαρ και δόξης κενής πανταχού καθαρός ήν ο των αγίων τούτων χορός.
Λαβών τοίνυν τους κορυφαίους, «αναφέρει εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν˙ και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού γέγονε λευκά ως το φως. Και ώφθησαν αυτοίς Μωϋσής και Ηλίας συλλαλούντες μετ’ αυτού».
Διατί τούτους παραλαμβάνει μόνους; Ότι ούτοι των άλλων ήσαν υπερέχοντες. Και ο μέν Πέτρος εκ του σφόδρα φιλείν αυτόν εδήλου την υπεροχήν˙ ο δε Ιωάννης εκ του σφόδρα φιλείσθαι˙ και Ιάκωβος δε από της αποκρίσεως ής απεκρίνατο μετά του αδελφού λέγων˙ « Δυνάμεθα πιείν το ποτήριον»˙ ουκ από της αποκρίσεως δε μόνον, αλλά και από των έργων, των τε άλλων, και αφ’ ών επλήρωσεν άπερ είπεν. Ούτω γαρ ήν σφοδρός και βαρύς Ιουδαίοις, ως και τον Ηρώδην ταύτην δωρεάν μεγίστην νομίσαι χαρίσασθαι τοις Ιουδαίοις, ει εκείνον ανέλοι.
«Και μετά εξ’ ημέρας, παίρνει μαζί του τον Πέτρον, τον Ιάκωβον και τον Ιωάννην». Άλλος δε ευαγγελιστής1 λέγει ότι τους παρέλαβε μετά από οκτώ ημέρας, χωρίς αυτό να έρχεται εις αντίθεσιν προς αυτά που λέγει ο Ματθαίος, άλλ’ αντιθέτως και συμφωνεί πάρα πολύ. Διότι ο μεν Λουκάς συμπεριέλαβε και την ημέραν που τους είπε τα παραπάνω λόγια και την ημέραν που τους ανέβασεν εις το όρος, ο δε Ματθαίος ανέφερε μόνον τας ενδιαμέσους ημέρας. Αλλά συ, σε παρακαλώ, πρόσεξε πως ο Ματθαίος φιλοσοφεί, χωρίς ν΄ αποκρύπτη εκείνους που προετιμήθησαν αντ’ αυτού. το ίδιον πράγμα το κάνει και ο Ιωάννης εις πολλάς περιπτώσεις, περιγράφων με πολλήν αλήθειαν τους όλως ιδιαιτέρους επαίνους του Κυρίου προς τον Πέτρον. Διότι η ομάς αυτή αυτών των αγίων ανδρών ήτο απηλλαγμένη εξ ολοκλήρου από την μοχθηρίαν και την κενοδοξίαν.
Αφού λοιπόν επήρε μαζί του τους κορυφαίους «τους οδηγεί αποκλειστικά και μόνον αυτούς εις όρος υψηλόν, και εκεί μετεμορφώθη εμπρός εις τα μάτια των και έλαμψε το πρόσωπόν του ως ήλιος, τα δε ενδύματά του έγιναν λευκά ωσάν το φως. Και παρουσιάσθησαν εις αυτούς ο Μωϋσής και ο Ηλίας συνομιλούντες μετά του Κυρίου».
Δια ποίον λόγον επήρε μαζί του μόνον αυτούς; Επειδή αυτοί υπερείχαν πνευματικά των άλλων. Και η μεν υπεροχή του Πέτρου συνίστατο εις το ότι ηγάπα πάρα πολύ τον Κύριον, του Ιωάννου εις το ότι ηγαπάτο από τον Κύριον, του δε Ιακώβου εις το ότι απεκρίθη και είπε μαζί με τον αδελφόν του, «ημπορούμεν να πίωμεν το ποτήριον».2 Και δεν υπερείχε μόνον εξ αιτίας της απαντήσεως που έδωσεν, αλλά και λόγω των έργων του και εκτός όλων αυτών επειδή εξεπλήρωσεν όλα εκείνα που είπεν. Διότι ήτο τόσον πολύ ορμητικός και τόσον μισητός εις τους Ιουδαίους, ώστε και ο Ηρώδης να νομίση ότι η μεγαλυτέρα δωρεά που θα ημπορούσε να κάνη προς τους Ιουδαίους δεν ήτο άλλη, παρά να φονεύση εκείνον.
Λαβών τοίνυν τους κορυφαίους, «αναφέρει εις όρος υψηλόν κατ’ ιδίαν˙ και μετεμορφώθη έμπροσθεν αυτών, και έλαμψε το πρόσωπον αυτού ως ο ήλιος, τα δε ιμάτια αυτού γέγονε λευκά ως το φως. Και ώφθησαν αυτοίς Μωϋσής και Ηλίας συλλαλούντες μετ’ αυτού».
Διατί τούτους παραλαμβάνει μόνους; Ότι ούτοι των άλλων ήσαν υπερέχοντες. Και ο μέν Πέτρος εκ του σφόδρα φιλείν αυτόν εδήλου την υπεροχήν˙ ο δε Ιωάννης εκ του σφόδρα φιλείσθαι˙ και Ιάκωβος δε από της αποκρίσεως ής απεκρίνατο μετά του αδελφού λέγων˙ « Δυνάμεθα πιείν το ποτήριον»˙ ουκ από της αποκρίσεως δε μόνον, αλλά και από των έργων, των τε άλλων, και αφ’ ών επλήρωσεν άπερ είπεν. Ούτω γαρ ήν σφοδρός και βαρύς Ιουδαίοις, ως και τον Ηρώδην ταύτην δωρεάν μεγίστην νομίσαι χαρίσασθαι τοις Ιουδαίοις, ει εκείνον ανέλοι.
«Και μετά εξ’ ημέρας, παίρνει μαζί του τον Πέτρον, τον Ιάκωβον και τον Ιωάννην». Άλλος δε ευαγγελιστής1 λέγει ότι τους παρέλαβε μετά από οκτώ ημέρας, χωρίς αυτό να έρχεται εις αντίθεσιν προς αυτά που λέγει ο Ματθαίος, άλλ’ αντιθέτως και συμφωνεί πάρα πολύ. Διότι ο μεν Λουκάς συμπεριέλαβε και την ημέραν που τους είπε τα παραπάνω λόγια και την ημέραν που τους ανέβασεν εις το όρος, ο δε Ματθαίος ανέφερε μόνον τας ενδιαμέσους ημέρας. Αλλά συ, σε παρακαλώ, πρόσεξε πως ο Ματθαίος φιλοσοφεί, χωρίς ν΄ αποκρύπτη εκείνους που προετιμήθησαν αντ’ αυτού. το ίδιον πράγμα το κάνει και ο Ιωάννης εις πολλάς περιπτώσεις, περιγράφων με πολλήν αλήθειαν τους όλως ιδιαιτέρους επαίνους του Κυρίου προς τον Πέτρον. Διότι η ομάς αυτή αυτών των αγίων ανδρών ήτο απηλλαγμένη εξ ολοκλήρου από την μοχθηρίαν και την κενοδοξίαν.
Αφού λοιπόν επήρε μαζί του τους κορυφαίους «τους οδηγεί αποκλειστικά και μόνον αυτούς εις όρος υψηλόν, και εκεί μετεμορφώθη εμπρός εις τα μάτια των και έλαμψε το πρόσωπόν του ως ήλιος, τα δε ενδύματά του έγιναν λευκά ωσάν το φως. Και παρουσιάσθησαν εις αυτούς ο Μωϋσής και ο Ηλίας συνομιλούντες μετά του Κυρίου».
Δια ποίον λόγον επήρε μαζί του μόνον αυτούς; Επειδή αυτοί υπερείχαν πνευματικά των άλλων. Και η μεν υπεροχή του Πέτρου συνίστατο εις το ότι ηγάπα πάρα πολύ τον Κύριον, του Ιωάννου εις το ότι ηγαπάτο από τον Κύριον, του δε Ιακώβου εις το ότι απεκρίθη και είπε μαζί με τον αδελφόν του, «ημπορούμεν να πίωμεν το ποτήριον».2 Και δεν υπερείχε μόνον εξ αιτίας της απαντήσεως που έδωσεν, αλλά και λόγω των έργων του και εκτός όλων αυτών επειδή εξεπλήρωσεν όλα εκείνα που είπεν. Διότι ήτο τόσον πολύ ορμητικός και τόσον μισητός εις τους Ιουδαίους, ώστε και ο Ηρώδης να νομίση ότι η μεγαλυτέρα δωρεά που θα ημπορούσε να κάνη προς τους Ιουδαίους δεν ήτο άλλη, παρά να φονεύση εκείνον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου